Finish (dag 7)

Etappe dag 7 en de dag er na.

Etappe vrijdag (dag 7), De Heel naar Eindhoven
De laatste dag!
Opstaan was vandaag voor een aantal van de ploeg Delmeco wat lastiger dan de voorgaande dagen. Het feest van gisteren avond was daar de oorzaak van. Maar na korte tijd gaat het bloed stromen en het mooie weer maakt dat dit snel is vergeten.
Vandaag 8:20 uur gestart. Deze dag met het volledige team samen gestart. De voorgaande dagen hebben we gereden in 3 teams. 2 teams die de 100 km reden en 1 team dat de 70 km reed.

Vandaag rijden we 96 km van Heel in Limburg naar Eindhoven. De tocht gaat over bospaden waar je met 2 naast elkaar kunt rijden, stille landweggetjes, heel veel smalle bospaden, verscheiden mtb routes en de Stabrechtse heide . Vandaag geen hoogtemeters van betekenis slechts af en toe wat kleine klimmetjes in het bos. Op de route over de Stabrechtse heide is met dit zonnige weer en de mooie vlakke paden van half verharding een genot om te rijden na al die afdalingen en klimmen. Er wordt op dit laatste stuk nog flink tempo gemaakt. Om 14.20 uur zitten er ca. 92 km op en komen we aan bij het sportpark waar we allemaal verzamelen om samen naar de finish te rijden.
Ook vandaag weer heerlijk gereden en de benen waren ook vandaag nog goed. We hebben wel verschrikkelijk veel dorst met een temperatuur van 24 graden. Maar geen sportvoeding en de gelletjes want die komen je na een week je strot uit!!!! Gelukkig is de kantine open zodat we een biertje kunnen kopen voor de dorst. Wij zijn het er allemaal over eens dat we dat hebben verdient. Na het nuttigen van een paar biertjes zijn ook de laatste mountainbikers op het sportpark gearriveerd. Om 15.30 stellen wij op om in colonne onder begeleiding van verkeersregelaars op motoren naar de finish te rijden.
De finish is voor mij een heel bijzonder en onvergetelijk moment. De blijdschap van alle mensen die met Duchenne te maken hebben is onvergetelijk. Dit is de reden waar we het voor hebben gedaan. Hier wordt duidelijk dat een week fietsen met een goed functionerend lichaam niet veel voorstelt in vergelijking met de kinderen die dagelijks met Duchenne te maken hebben. De echte helden zijn de kinderen met Duchenne en hun familie. Ik kan dit niet beschrijven maar ik zou zeggen bekijk de dagfilm van zaterdag.
Nadat alle mountainbikers een medaille en bloemen hebben gekregen en de ceremonie is afgelopen realiseer ik mij dat het afgelopen is. De week is omgevlogen!
Hierna met een aantal mensen de vrachtwagen lossen in de loods van Delmeco en naar huis. Het zit er op.


De dag er na.
Vandaag heb ik thuis in alle rust de dagfilmpjes bekeken. Ook al de reacties die ik van jullie als sponsors heb gekregen heb ik op mijn gemak zitten lezen. Het is hartverwarmend om te lezen hoe iedereen meeleeft.
Ik dank hierbij alle sponsors die het voor mij mogelijk hebben gemaakt om deze tocht te mogen rijden. Hartelijk dank hiervoor. Jullie zijn onmisbaar in dit geheel. Zonder sponsors is dit niet mogelijk.
Hopelijk mag ik in de toekomst nogmaals bij jullie aankloppen.
Verder gaat mijn grote waardering uit naar de begeleiders van team Delmeco Sjaak en Erwin. Elke dag bouwen ze het kamp op, ze zetten onze veldbedden op, onze tassen staan dan in de tent op de bedden en de andere ochtend breken ze de boel weer op om te verhuizen naar een andere camping.
Ondertussen controleert en repareert Sjaak ook nog even alle fietsen. TOP.
Ook Ko Zwemer de directeur van Delmeco wil ik langs deze weg bedanken als initiator van Team Delmeco voor Duchenne. Want ook zonder Ko was het niet mogelijk geweest.
Verder dank aan al mijn fietsmaatjes, Sjaak, Erwin, Fred, Matthias, Ko, Wilbert, Kees, Edwin, Jurgen, Michael, Kees, Bert, Hugo en Frank. Bedankt het was GROOTS.
Nogmaals kijk nog even op het dagfilmpje van zaterdag.

NB. Er wordt van elke dag een dagfilm gemaakt te bekijken op: www.duchenneheroes.nl/dagfilm. Zo krijg je een indruk van de route en omgeving, maar ook informatie over Duchenne!